woensdag 21 maart 2012

gedicht over een hond

De vriendschap van een hond,
Is vriendschap voor het leven.
Maar niet iedereen kan zien,
Hoeveel een hond kan geven.

Want ben je eens verdrietig,
Dan kijkt ze je aan.
Als of ze zeggen wil,
Ik zal altijd naast je staan.

En als je dan weer vrolijk bent,
Dan slaat zij met haar staart.
En blaft als of ze zeggen wil,
Dat hebben we weer mooi geklaard.

En gaan we dan naar buiten,
Dan kwispel je met je staart.
Vliegen je haren in het rond,
Omdat je zo verhaart.

Als je van je werk thuis komt,
Word je altijd blij begroet.
Krijg je een poot en een lik,
En doet het thuis komen je goed.

Dan kijk je me aan,
En huppel je blij.
Ik wil spelen met mijn bal.
Heb je even tijd voor mij?

Met het vrouwtje lekker stoeien,
En het kind doet mee.
Dan met een koekje op je kleed,
En ben je weer tevree.

's avonds staat je eten klaar,
En ben je weer voldaan.
Kom je op de bank liggen,
Dicht tegen het baasje aan.

Rosa met je blonde haren,
En bruine honden ogen.
Jij bent onze beste vriend.
Jij hebt ons nog nooit bedrogen.

zo`n vriendschap is een wonder,
een wonder om te beleven.
zo`n vriendschap is bijzonder
en kan geen mens je geven.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten